Tjejmilen

Hoe was het ook weer, "when it rains, it pours"?

Ik wilde graag wat te doen hebben en dat is helemaal gelukt. Ik wil heel graag iets schrijven, maar vind gewoon de tijd niet...

Ik heb bijvoorbeeld net een bestuursvergadering van twee dagen (!!) genotuleerd voor Läkare utan gränser. Heel interessant en leerzaam, maar die mensen moeten echt een cursus efficiënt vergaderen... Twee dagen... Wel Tsjechisch bier vrijdagavond in een soort van Duitse bruine kroeg...

Vandaag mag ik alweer water uitdelen bij een hardloopevenement. Was het vóór de zomer de Stockholm Marathon, nu hebben de vrouwen een eigen 10 kilometer lange loop door Stockholm; Tjejmilen. Mijn volleybalvereniging krijgt geld voor onze hulp, dus ik doe het niet zomaar voor de lol. De zon schijnt echter, dus ik denk dat ik me wel vermaak.

Morgen heb ik examen van mijn oude Zweeds cursus waar ik nog allemaal teksten voor moet bestuderen. Donderdag heb ik mijn tweede Zweedse les op de universiteit. Inclusief een behoorlijk wat huiswerk en ik moet de boeken nog steeds op de kop tikken...

Ach, ik zal maar niet klagen. Ik vind het ook helemaal niet erg. Maar mijn blogfrequentie lijdt er zo onder...

Antisemitisme

Wat werkt politiek toch interessant. Eén artikel in een Zweedse krant en enkele dagen later is een heuse internationale politieke rel ontstaan tussen Zweden en Israël... NRC Handelsblad schrijft er vandaag ook over.

Het Zweedse Aftonbladet schreef over de aanklacht van een aantal Palestijnse families dat hun gevangen zittende zoons door de Israëliërs gedood zouden zijn voor hun organen. Dit in verband met een recent in Amerika opgerold crimineel netwerk geleid door een joodse zakenman die organen uit Israël haalde en die verkocht in de VS. Volgens Aftonbladet neemt Israël het niet zo nauw met de herkomst van donororganen, de journalist geeft daar een aantal voorbeelden van waaronder dat van het gebruik van organen van Palestijnse gevangenen.

De Israëlische diplomatie draaide vervolgens overuren. De Zweedse ambassadeur werd op het matje geroepen, excuses geeist. De minister van buitenlandse zaken Lieberman eiste van zijn Zweedse collega Carl Bildt dat hij afstand zou nemen van deze antisemitische publicatie. Bildt weigerde dit. Hij is nogal een onderkoeld, bijna Hollands nuchter persoon, dus ik had niet anders verwacht, maar de Israëlische politici zijn woedend. Lieberman stootte vervolgens onder de gordel door te stellen dat dit hem nogal herinnerde aan de Zweedse neutraliteit tijdens de Tweede Wereldoorlog: toen deed de Zweedse regering ook niets... Vandaag mengde ook Fredrik Reinfeldt, de Zweedse minister-president, zich in het debat door te stellen dat niemand de Zweedse regering kan vragen tegen haar eigen grondwet te handelen. U weet, vrijheid van meningsuiting enzo.

Ik vind het nogal een gewaagd stuk van Aftonbladet. Er worden nogal wat verbanden gelegd en zaken gesuggereerd die ze volgens mij nooit waar kunnen maken. Maar antisemitisch is het niet. Wel kritisch tegen Israël, maar dat staat toch niet gelijk aan antisemitisme. Wat mij opvalt is dat die Israëliërs al net zo doen als al die Islamitische leiders; ze vragen om staatscensuur. Denk aan de ophef rond Wilders' Fitna en de Mohammed cartoons in Denemarken. Dan heb je toch niet helemaal begrepen wat een parlementaire democratie eigenlijk inhoudt... En wat wint Israël eigenlijk bij zo'n in de media uitgevochten rel? Laat toch lekker gaan, dan leest niemand zo'n artikel in de cultuurbijlage van Aftonbladet...

Griepprik

Nederland gaat niet haar gehele bevolking inenten tegen de Mexicaanse griep, zo meldt de NOS. Slechts medisch personeel en de mensen die elk jaar een griepprik aangeboden krijgen worden in het najaar ingeënt. Lijkt mij een goed plan. Risicogroepen eerst. Deze griep lijkt die groepen te besmetten die altijd vatbaar zijn voor de griep. Hoewel jongeren wat vaker het H1N1-virus lijken op te lopen, wat te maken kan hebben met resistentie van ouderen die in hun jeugd al eens besmet zijn geraakt door een gelijkend virus.

In Zweden is men vooralsnog van plan de gehele bevolking twee maal in te enten. Dat is tweemaal 9,3 miljoen prikken. Stel je even voor wat een gigantische logistieke operatie dat is. Huisartsen maken zich ernstige zorgen over de overbelasting die dit op hun praktijken gaat veroorzaken en zijn boos omdat ze weinig tot geen informatie krijgen van de overheid. De gemeenten, provincies en het Rijk maken ondertussen ruzie over wie eigenlijk voor de kosten op moet draaien. Nee, lekker georganiseerd wel.

Ondertussen is het aantal besmettingen in Zweden veel lager dan in bijvoorbeeld Nederland en is er in Zweden nog niemand aan de Mexicaanse griep overleden. Sowieso is het sterftecijfer van deze grieppandemie niet veel hoger dan dat van de normale jaarlijkse griepgolf.

Het is natuurlijk goed dat overheden er bovenop zitten, maar ik ben bang dat de Zweedse overheid in dit geval een beetje teveel hooi op haar vork genomen heeft, zonder dat daar nu direct aanleiding voor is... Maar mocht ik opgeroepen worden voor een inenting, dan laat ik het u natuurlijk onmiddellijk weten. Wordt vervolgd?

Rivierkreeft

afbeelding: David Castor

Zweden komt langzaam weer tot leven na de zomervakantie. In juli is het hele land op vakantie. Maar morgen is toch echt bijna iedereen weer op zijn werk. Maar de Zweden rekken de vakantie graag nog een beetje. In augustus is het nog behoorlijk warm en zonnig weer, in september begint toch echt de herfst. Zolang het kan wordt er dus nog zoveel mogelijk gebarbecued en voor het gemak is de hele maand augustus omgedoopt tot rivierkreeft-maand. Alweer een Zweeds feestje waar het voor vegetariërs slecht toeven is...

Deze maand is hét seizoen voor Zweedse rivierkreeft. "Vroeger" mocht je geen rivierkreeft vangen voor de eerste woensdag in augustus. Tegenwoordig wordt de meeste kreeft geïmporteerd uit Noord-Amerika, Turkije of China en is dus het hele jaar verkrijgbaar, maar de Zweden zouden de Zweden niet zijn als ze niet vast hielden aan hun tradities. De meeste Zweedse rivierkreeft wordt gevangen in Vänern en Vättern, de twee gigantische meren in het hart van Zuid-Zweden. Ze worden gekookt en koud gegeten met bergen dille bij een gigantisch buffet.

Om de een of andere reden móet je dat buffet trouwens versieren met Sint Maarten lampions (hoewel ik betwijfel dat de Zweden weten dat dat Sint Maarten lampions zijn). Die lampions zijn daardoor min of meer symbool geworden voor de kräftskiva, het Zweedse kreeftfeest.

Vogels

Laatste deel van het vakantieverslag. Er waren namelijk nog wat mooie vogelfoto's die ik wil delen. Er waren superveel vogels op de Lofoten. Ik vond de meeuwen die de hele tijd naast de boot vlogen al behoorlijk gaaf. De papegaaiduikers waren al ongewoner er grappiger. Die kunnen namelijk eigenlijk helemaal niet vliegen, maar vinden de boot wel heel eng en rennen daarom maar weg over het water...


Maar de zeearends waren echt gaaf. Wat een gigantische dieren. Het was misschien ethisch niet helemaal verantwoord dat de kapitein deze lokte met vis, maar je krijgt er wel mooie foto's van...

Lofoten

Vakantieverslag deel 2.

De tweede week van de vakantie reden we door naar Noorwegen. Is dat anders dan Zweden? Ja, enorm. Veel ruiger, veel spectaculairder, veel meer bergen, veel minder saai (sorry, Zweden...). Noord-Zweden heeft hele mooie stukken, maar het is vooral ook heel veel eindeloos dennenbos met meertjes ertussen.


De Lofoten, zo liet ik mij wel eens vertellen, is misschien wel de mooiste plek op aarde, mits het niet regent. Wij hadden mazzel, het regende erg weinig. Behalve dan die anderhalve dag op het eind toen het 36 uur non-stop regende. Maar die vergeten we gauw.

De Lofoten zijn een eilandengroep voor de kust van Noorwegen. Hele stijle bergen schieten uit het ijsblauwe zeewater omhoog. Smalle wegen kronkelen zich langs de rotsen en om elke bocht ligt, meer in de zee dan op het land, een schattig vissersdorpje. Verder heel veel vogels en spannende zeebeesten (walvissen, zeehonden) en heel veel stokvis.

Stage

Vandaag was de eerste dag van mijn stage. En je weet hoe dat gaat met eerste dagen; je wordt doodgegooid met informatie. Ze hebben bij Artsen zonder Grenzen Zweden een stuk of drie databases waar ik mee moet werken en een (interne) website die natuurlijk met een contentmanagementsysteem werkt dat ik nog niet ken. Ik hoop dat ik mijn aantekeningen van alle verschillende programma's morgen nog snap... Al met al lijken de werkzaamheden echt precies op het soort werk dat ik bij GroenLinks deed.

Verder leuke informele en internationale sfeer, park aan de overkant van de straat om in te lunchen en al vroeg naar huis omdat mijn begeleider en de jongen die voor mij stagiair was vannacht respectievelijk vanochtend vanuit Lapland naar Stockholm gereisd waren en dus moe waren.

Kungsleden

Drie weken vakantie hadden we. De eerste week werd gevuld met een wandeltocht langs het Kungsleden. Een in Zweden beroemd wandelpad. Het werd aan het begin van de twintigste eeuw aangelegd door de Svenska Turistföreningen (STF) om meer mensen in aanraking te laten komen met de Laplandse natuur. Het pad is derhalve goed onderhouden en er staan vele berghutten langs, allemaal op ongeveer een dagtocht van elkaar.

Met ouders en vriend liep ik in vier dagtochten van Kvikkjokk naar Saltoluokta (ca. 60 km). Dit deel van het Kungsleden loopt langs en door het nationale park Sarek. Volgens de propaganda van het park het ongereptste stukje Europa. We deden het sjiek. Zonder tent en lekker in hutten slapen. Dat scheelt ettele kilo's in bepakking en is een stuk comfortabeler. En dat kon ik wel gebruiken, want had ik al gezegd dat ik eigenlijk helemaal niet zo'n bergwandelaar ben? Lopen is gewoon niet helemaal mijn ding. Doe mij maar een fiets. En ik kán wel lopen. Maar ik vind 5 uur lopen achter elkaar gewoon niet zo leuk...


Het landschap maakte veel goed. Het was echt heel mooi. Weidse uitzichten, mooie bergen, kraakheldere meertjes en stroompjes. En het is zo groot en leeg. Helaas konden we minder genieten van de fauna. Ik had gehoopt ergens tegen een kudde rendieren aan te lopen, maar dat is helaas niet gebeurd. Wat we wel zagen waren duizenden muggen en knotts (nare bijtende minivliegjes). Ik heb natuurlijk ook Nooit meer slapen gelezen, maar had die muggenellende nog nooit in deze mate aan den lijve ondervonden. Na drie uur lopen wil je gewoon heel graag even zitten, maar dat ging bijna niet omdat je dan opgevreten werd...

Goed, wel heel blij dat ik het gedaan heb. Want een enorm Zweedse ervaring en toch ook wel erg mooi.

Thuis

Ik ben weer thuis! Poes gehaald en geknuffeld (weinig geïnteresseerd, wilde meteen naar buiten...). Wasmachine geboekt. Meeste spullen alweer opgeruimd. Hieronder alvast deel 1 van het vakantieverslag: een mooie foto uit de Zweedse bergen in nationale park Sarek in Lapland.