Na één ultralange en één ultrakorte formatie presenteerden zowel Nederland als Zweden afgelopen week hun nieuwe rechtse minderheidskabinet. Vinden we in Nederland dat daar gedoogakkoorden bij gesloten moeten worden, in Zweden gokt men er gewoon op dat het allemaal wel wat los zal lopen. Premier Reinfeldt heeft zich niet van te voren verzekerd van parlementaire meerderheden voor zijn beleid, maar gaat gewoon tijdens de rit onderhandelen. In Zweden zijn minderheidsregeringen de gewoonste zaak van de wereld. In de praktijk krijgen de grote partijen meestal toch wel wat ze willen. Een hele andere parlementaire cultuur.
Ondertussen probeert de vers geïnstalleerde Rijksdag zich aan te passen aan de nieuwe partij in hun midden, de extreem-rechtse Sverigedemokraten (SD). En dat gaat nogal spastisch. Afgelopen week werd bijvoorbeeld de nieuwe Kamervoorzitter gekozen. De Sociaaldemokratische kandidaat trok zich voor de verkiezing al terug omdat hij niet het risico wilde lopen met steun van de SD gekozen te worden. Ergo kreeg de grote rechtse middenpartij, Moderaterna, het Kamervoorzitterschap op een presenteerblaadje aangeboden. Wat mij betreft een beetje té principieel gespeeld door de Sociaaldemokraten.
Als de linkse oppositie voortaan uit principe nooit meer een besluit wil nemen met steun van de SD, dan moeten ze dus altijd de rechtse minderheidsregering steunen. Dan verkoop je je huid wel heel goedkoop. Het is tenslotte een minderheidsregering en voor je steun moet je dus wel wat terug kunnen krijgen.
De SD veroorzaakte nog een relletje deze week. Tijdens de mis die bisschop Eva Brunne hield voor het nieuwe parlement en de nieuwe regering (geheel volgens traditie, met de koning present), stormde de gehele SD-fractie de kerk uit toen de bisschop begon te prediken over gelijkheid en antiracisme. Ik vond het een behoorlijk Wilderiaanse actie en was weinig verbaasd. Wat me des te meer verbaasde waren de foto's bij de krantenartikelen. Jimmie Åkesson, partijleider voor SD, was namelijk
in klederdracht (!!) naar de mis gekomen. SD is toch duidelijk meer een traditioneel nationalistische partij dan de PVV. Ik kan me niet voorstellen welke kiezers ze hiermee denken te behagen, behalve misschien hele enge Blut und Boden neonazi's.
