zondag 28 december 2008

1%

Nou de kerstsfeer zit er internationaal weer lekker in... India en Pakistan op voet van oorlog. Israël en Palestina zijn er na een rustige periode weer hard ingegaan. Voor wie desondanks het vredelievende gevoel van kerst en de traditionele 3FM glazenhuisactie vast heeft weten te houden nog een mooie tip: de 1% club. Ontwikkelingssamenwerking 2.0.

Het idee: iedereen geeft 1% tegen armoede. 1% van wat je hebt is dusdanig weinig dat je het zelf nauwelijks mist, maar het maakt in de Derde Wereld een wereld van verschil. Het mooie is: je kiest zelf welke kleinschalige projecten je steunt in een soort hyves-achtige community. De projecten leggen precies uit wat ze van plan zijn, wat ze daarvoor nodig hebben, hoeveel van het geld waarnaartoe gaat en dus ook wat er aan de beruchte strijkstok blijft hangen. Zo gaf ik al geld voor een soort microkrediet in de vorm van fietsen in Rwanda en ossen voor Ghana. Kleinschalig, direct en minder dan 1% mag natuurlijk ook...

1%CLUB: 99% OVER DE BALK. 1% TEGEN ARMOEDE.

woensdag 24 december 2008

maandag 22 december 2008

Internet

Hoera voor onze superdeluxe megasnelle ADSL internetverbinding! Hoera voor Bredbandbolaget, het bedrijf dat ons in een half uurtje aansloot! Oftewel: Mirte is weer online.

Hoe gaat het ondertussen?
De kerstvakantie is hier aangebroken. Afgelopen vrijdag had ik kerstlunch met Zweedse kerstliedjes en eten uit alle werelddelen bij mijn Zweedse taalschool. Kerstlunch met Ethiopische enjira, Thaise loempiaatjes en Nederlandse oliebollen, wat wil een mens nog meer? Die oliebollen had ik dus gebakken en dat blijkt echt een fluitje van een cent, zelfs zonder Koopmans oliebollenmix. Ik kan het aanraden.

Woensdag vertrek ik alweer naar Nederland om een dag of tien kerst en oud&nieuw te vieren en vrienden en familie te bezoeken. Maar voor het zover is nog even de laatste dozen uitpakken en de zooi hier opruimen. Er komt namelijk een kennis in ons huis op de kat passen. Dus het moet een beetje toonbaar zijn. Hieronder plaatjes van hoe de woonkamer er nu uitziet. Het wordt in de loop van de dag dus hopelijk nog beter.




woensdag 17 december 2008

Verhuisd

Pff... Even zitten... Zo heb je weken overal tijd voor en zo snak je naar de kerstvakantie...

Dit weekend zijn we met hulp van collega's van het vriendje verhuist naar ons nieuwe appartement in Solna. Ik ben wederom tot de conclusie gekomen dat we belachelijk veel spullen hebben. Vond ik na de eerste verhuizing al, maar nu zeker. Maar ja, om nu zomaar dozen met boeken of servies weg te gooien... Ik ben heus niet zo vreselijk materialistisch, maar boeken en servies, daar heb ik een enorm zwak voor... Maar goed, het is allemaal verhuisd en het kan hoogstwaarschijnlijk de komende twee jaar blijven staan (ik besef dat ik dat de vorige keer ook dacht, maar deze huisbazin lijkt echt heel aardig en normaal).

Verder is deze week mijn cursus Zweeds op niveau begonnen. En die begint om 8 uur 's ochtends aan de andere kant van de stad... Voor zevenen opstaan ben ik echt niet meer gewend en 's avonds ben ik te druk om vroeg naar bed te gaan. Dus na een vermoeiend verhuisweekend en 3 korte nachten ben ik nu erg toe aan vakantie. Of misschien gewoon een goede lange nacht slaap...

Overigens is er (nog) geen internetaansluiting in ons nieuwe huis. Wel 20 draadloze verbindingen, maar allemaal beveiligd. Vanavond ga ik bij de buren informeren hoe we onze breedbandverbinding 'aan' kunnen laten zetten.

zaterdag 13 december 2008

Bandy

Ik hoor nu dozen in te pakken, maar ik heb vorige maand al teveel dozen ingepakt. Geen zin dus. Dus maar even de foto's van gisteravond bekeken. Ik was namelijk bij een bandywedstrijd. Denk het Zweedse korfbal (alleen de Zweden en de Russen kunnen het echt, de Zweden worden altijd wereldkampioen). Denk een combinatie van ijshockey en voetbal. Eigenlijk een soort voetbal op het ijs. Twee keer 45 minuten, twee keer 11 spelers, buitenspel is hetzelfde. Maar dan met sticks en op ijs.


De wedstrijd was Hammarby - Vetlanda. Op de foto heeft 'onze' nummer 23 net de 2-2 gescoord. Het werd nog 3-2 voor Hammarby, maar de wedstrijd eindigde onbeslist in 3-3. Het gaafste was nog dat we met 2000 Zweden naar de wedstrijd keken. Het was berekoud maar iedereen dronk whiskey om dat te lijf te gaan. Verder kennen we nu het clublied: "Hammarby, Hammarby, Hammarby, Hammarby, Hammarby. Hamarbyyy, Hammarbyyy, Hammar, Hammar, Hammarby". Ja, ook wat dat betreft zijn het net voetbalfans...

vrijdag 12 december 2008

Lucia



Morgen, 13 december, is het Lucia in Zweden. Een oerzweedse traditie. Feest van het licht in de donkerste tijd van het jaar en het begin van de kersttijd in Zweden. Het is grappig maar volkomen logisch dat in een land waar het in de winter zo donker is de belangrijkste feestdagen draaien om het licht en de zon: Lucia en midzomernacht.

Het vieren van Lucia bestaat uit een samenkomst 's ochtends in alle vroegte thuis, op het werk of op school. Een meisje, Lucia, in het wit gekleed met lichtjes in heur haar, leidt een kleine optocht. Daarbij worden speciale Lucialiedjes gezongen. Vervolgens drinkt men koffie of glögg (voor wie 's ochtends om een uur of zeven al zin heeft in warme wijn) en eet pepparkakor (gemberkoek) en lussekatter (safraanbroodjes).

Op mijn school deden ze de Luciatocht vanochtend al, maar dan moesten we al om 7.30 uur aanwezig zijn, en toen lag ik nog in bed. Morgen is het echt Lucia en ik ga kijken of ik tussen het dozen inpakken tijd heb om naar de stad te gaan en daar te kijken en te luisteren naar de Luciaconcerten in Skansen.

donderdag 11 december 2008

Taal

Deze week ben ik begonnen met mijn Zweedse taalcursus (SFI). De eerste week is een soort kennismaking waarin de leraren vooral bezig zijn het niveau van de studenten te bepalen. Dat verschilt nogal. Er zitten twee Chinese meisjes in de klas met wie ik in geen enkele taal kan communiceren... En een vrouw uit Afghanistan die geen woord Zweeds of Engels spreekt. Maar ook Christina uit Estland die hier al lang is en dus heel behoorlijk Zweeds spreekt. En Miguel uit Mexico die Zweeds spreekt met een zwaar Amerikaans accent.

Volgende week mag ik doorstromen naar de echte cursus, op het juiste niveau. Als Nederlander speel je al behoorlijk vals puur door je moedertaal. Nederlands lijkt nu eenmaal sterk op Zweeds. In de geschreven vorm althans. Gesproken lijkt het in niets op Nederlands. Maar tot mijn grote vreugde merk ik dat ik mijn docenten al goed kan verstaan als ze maar rustig spreken. Is mijn jaar Deens studeren toch ergens goed voor geweest...

Ik hou ervan om zoveel verschillende nieuwe mensen te ontmoeten. Zo sprak ik gister met Kaneda. Een Engelsman, die eigenlijk Simon heet, en zijn land onvlucht is omdat hij een hekel aan Britten heeft... En het meisje uit Maleisië dat hier naartoe verhuisd is vanwege een Zweeds vriendje, maar terug verlangt naar Dubai waar ze hiervoor een jaar werkte. Dat zijn toch mooie verhalen. Volgende week hopelijk meer mooie verhalen en vooral veel meer Zweeds als de cursus echt begint.

Voor wie mee wil luisteren: hier vind je een fragment uit het kinderboek dat ik momenteel probeer te lezen over Mumintrollet.

maandag 8 december 2008

Uppsala



Gister was ik met het vriendje en zijn Nederlandse collega in Uppsala. Een lieflijk klein studentenstadje een kleine 60 km ten noorden van Stockholm. 100.000 inwoners, waarvan 40.000 studenten. Het stikte er dan ook van de fietsers en ze hebben een soort grachten in het centrum; ik voelde me er meteen helemaal thuis.

Beetje informatie voor de volgende keer dat u Triviant speelt:
Uppsala is een echte universiteitsstad. Uppsala Universitet is de oudste universiteit van Scandinavië (1477). Ze bracht beroemde wetenschappers als Linnaeus en Celsius voort. Daarnaast is Uppsala al sinds mensenheugenis het spirituele centrum van Zweden. Schijnbaar woonde oppergod Odin himself er al. De Vikingen hebben er enorme hoeveelheden grafheuvels opgeworpen. Na de kerstening van Zweden zetelde de aartsbisschop in Uppsala. Vandaar ook de indrukwekkende Domkyrkan uit de dertiende eeuw (zie foto). In de kathedraal ligt tout belangrijk dood Zweden begraven: naast de genoemde Linnaeus bijvoorbeeld ook Gustav Vasa, de vader van het moderne Zweden. Hij maakte Zweden in de zestiende eeuw los van de Deense overheersing. De dag van zijn kroning (6 juni) is nog steeds de nationale feestdag hier. Ik vond in een hoekje ook nog een steentje voor Dag Hammarskjöld, beroemde secretaris-generaal van de VN, die in Uppsala opgroeide en studeerde.

zaterdag 6 december 2008

Speculaas

Gister was Sinterklaas ook heel even in Stockholm. Hoe ouder ik word, hoe meer ik blijk te hechten aan dit soort tradities en folklore... Dus ging ik voor de gelegenheid speculaasjes bakken, want die hebben ze hier natuurlijk niet.

Het begon heel hoopvol en gezellig:


Maar helaas was dit het resultaat:


For the record: ik kan normaal gesproken heel goed bakken. Maar gister dus duidelijk even niet. Gelukkig had ik ook nog gewoon Sinterklaassnoep van de Hema mee genomen...

donderdag 4 december 2008

Peuters

Zweden zijn gek op kinderen. Het stikt er van. Ik heb geen cijfers, maar volgens mij krijgt de gemiddelde Zweedse vrouw meer en vooral jonger kinderen dan wat ik gewend ben in de meeste andere Europese landen. Hangt ongetwijfeld samen met het genereuze ouderschapsverlof en de goede kinderopvang.

Zweden houden ook heel erg van natuur en buiten zijn. Ze bergwandelen, skiën, zeilen en kamperen wat af. Vooral in de zomer natuurlijk, maar ook als het berekoud is.

De combinatie van deze twee leidt er toe dat Zweden vinden dat kinderen buiten horen te spelen. Weer of geen weer. Vorst of geen vorst. Dat is goed voor je. Daar wordt je hard van. Ik vind er zeker wat voor te zeggen.

Overal in de stad zie je dus klasjes van de kinderopvang onderweg. Vooral parken zijn populair. En het is zo'n schattig gezicht: 10 peuters als een soort Michelinmannetjes in skipakjes gehesen. Met een reflecterend geel hesje er overheen voor de zichtbaarheid en om niet kwijt te raken. Lopen is al niet makkelijk als je drie bent. Maar in zo'n skipak valt het helemaal niet mee. Gelukkig doet vallen ook geen pijn met als dat dons. Ik heb alleen wel medelijden met de juffen; denk je in dat je 10 kinderen in drie lagen kleding, mutsen, wantjes en laarzen moet hijsen...

woensdag 3 december 2008

Fiets


Vandaag een frustrerende fietstocht door de stad gemaakt. Mooie aanleiding voor een verhaaltje over fietsen in Stockholm. Over hoe dat toch steeds net niet zo goed geregeld is als in Nederland. Het gaat wel en het is zeker niet levensgevaarlijk, maar comfortabel is anders.

Wat is er dan allemaal mis? Ze hebben wel fietspaden, maar die eindigen vaak in het niets. Ineens geen fietspad meer; zoek het verder zelf maar uit... Stoplichten gaan nooit automatisch op groen; je moet altijd op een knopje drukken. Bijna geen vrijliggende fietspaden waardoor je op een aparte strook op de rijbaan rijdt, waar de auto's lang niet zoveel rekening met je houden als in Nederland. Overal zijn wegen opgebroken en nergens zetten ze dan bordjes neer naar een alternatieve route (en ik ken de weg nog niet). Auto's staan vaak op het fietspad geparkeerd. Het fietspad wordt trouwens ook nauwelijks sneeuwvrij gehouden.

Ook jammer: mijn superdegelijke stadsfiets is niet echt gebouwd voor de heuvels hier. Hij weegt zeker 20 kilo en dat is wat mij betreft zo'n 15 kilo teveel als je bij een brug omhoog moet fietsen. Daarnaast heeft hij maar drie versnellingen en dat is ook wat mager, want het kan hier echt steil zijn.

Er fietsen hier dan ook lang niet zoveel mensen als bijvoorbeeld in Amsterdam. En als ze het doen vaak met helmen en reflecterende hesjes (ja, ook de volwassenen). Ik denk daardoor ook steeds dat ik te maken heb met fietsende politieagenten, want die zien er in Nederland ook zo uit. Maar hier bestaat dat helemaal niet; politie op de fiets.

Dat niet fietsen hier heeft volgens mij ook te maken met de koude lange winters, die het allemaal nog oncomfortabeler maken. En zeker ook met de kwaliteit van het OV. Het OV is hier echt goed. Je komt bijna overal en snel en vaak. Waarom zou je dan nog fietsen?

Maar ik houd stug vol. Ik houd teveel van fietsen om me de metro in te laten jagen. Hopelijk ligt er over een paar weken een dik pak sneeuw en dan ga ik die maandkaart heroverwegen. Maar voorlopig nog even niet.