Beroemd

Check dit!

Hoog tijd dat ik leer om screen shots te maken, want dit moet ik eigenlijk vereeuwigen... Overigens is het natuurlijk een briljant werk en raad ik iedereen aan naar de OBA te gaan om het gauw te lenen.

Lente

Wat doet het weer in Nederland? De Zweedse winter (lente, technisch gezien) begint mij behoorlijk de keel uit te hangen. Het is hier deze week weer absurd koud (flinke vorst 's nachts. Overdag graadje of 1 á 2) en het sneeuwt. Alle narcissen (påsklilje) die de gemeente met het oog op het naderende paasweekend naar buiten had gebracht om de straten op te fleuren hangen er slap en doodgevroren bij. Ik wil lente! Dat alle planten en bomen het weer gaan doen enzo!

Kredietcrisis

Ok, een Green Deal is het niet. Verre van dat. Maar de Zweedse regering heeft het wel beter begrepen dan de Nederlandse. Ze koppelt de kredietcrisis expliciet aan de klimaatcrisis en geeft aan dat het juist in deze tijden van financiële problemen het moment is om de economie te vergroenen. Dus wordt belasting op diesel verhoogd, betaal je vanaf 2011 meer belasting voor elke gram CO2 die je auto uitstoot en zijn er een aantal maatregelen die moeten leiden tot minderuitstoot van het bedrijfsleven. Al met al moet de CO2 uitstoot van Zweden in 2020 met 40% teruggebracht zijn (vergeleken met 1990). De maatregelen klinken ook voor een leek als ik ben alsof het nog niet opschiet en alsof we de oorlog er niet mee gaan winnen. De Zweedse oppositie roept dat uiteraard ook.

Maar het punt dat ik wil maken is: wanneer komt de Nederlandse regering nou eens met iets en waarom heb ik nog nauwelijks ideeën horen circuleren die iets met het klimaat te maken hebben? Het is toch te gek voor woorden dat CDA, PvdA en CU er niet in slagen om een plan te presenteren. Vandaag spraken ze verder. Wat ze echter ook presenteren de komende dagen; helpen gaat het al niet meer. Want groots en meeslepend gaat het niet worden en ook van economie heb ik weinig verstand, maar wat ik er wel van begrepen heb, is dat het voor het grootste deel draait om vertrouwen, en je eigen deadline niet halen schept zeker geen vertrouwen.

Lees ook Brechtje Paardekooper, die het allemaal veel mooier verwoordt dan ik.

Verblijfsrecht

Hoera! Ik hoor erbij!

Ik ontving namelijk onlangs van de Zweedse IND (Migrationsverket) mijn "bevis om registrering för EU/EES-medborgare med uppehållsrätt". Sleutelwoord in deze natuurlijk dat laatste: uppehållsrätt, het recht om je op te houden. Ik hoor u denken: "maar Zweden is toch deel van de EU en we hebben toch dat zogenaamde vrije verkeer van personen, goederen en diensten?". Dat dacht ik ook. Maar dat dachten die Zweden niet.

Ik mocht hier drie maanden op vakantie zijn, maar daarna moest ik toch echt bewijzen dat ik recht had hier te zijn. Dus eerst maar eens een kopietje van mijn paspoort gestuurd met een formulier, maar dat was niet genoeg. Dus uittreksels van de Burgerlijke stand aangevraagd waaruit blijkt dat het vriendje en ik op hetzelfde adres wonen en een bewijs dat hij verblijfsrecht heeft inclusief handtekening van zijn baas. Pff...

Ik ben er nog steeds niet zeker van dat die Zweden een poot hebben om op te staan als ik naar het Europese hof stap. Maar 1 ik heb geen rechten gestudeerd en 2 dat met die formulieren leek me sneller en makkelijker. En het heeft dus gewerkt. Ik heb nu (weliswaar afhankelijk van mijn vriend en zijn baan) recht om in Zweden te wonen en werken.

Wilders

Gelukkig ben ik al geëmigreerd, dat scheelt weer een hoop gedoe mocht Geert Wilders ooit echt premier worden van Nederland...

Gelukkig wordt het virtuele succes van de PVV hier en daar gerelativeerd en duurt het waarschijnlijk nog even voor er verkiezingen zijn, maar wat is er toch aan de hand met Nederland?!

Mammoet

Dit weekend was ik "op de bioscoop" (på bio, zoals de Zweden zeggen; *zucht* het wordt nooit wat met mij en die voorzetsels). Mammoth, de nieuwe film van Lukas Moodysson (vooral bekend van Fucking Åmål) stond al een tijd op mijn lijstje. De regisseur is tenslotte Zweed en Fucking Åmål gooit bij mij hoge ogen voor onder het kopje "Favo film" in vriendinnenboekjes. En een goede film het was. Hoewel niet zo blij en happy end als eerder genoemde film over verliefde tienermeisjes.

Het verhaal draait om een modern New Yorks echtpaar en hun Filipijnse nanny, maar eigenlijk is het belangrijkste thema van de film globalisering. Dat is in de 21ste eeuw natuurlijk een ontzettend wezenlijk thema, maar ook moeilijk om tastbaar te maken. En dat is nu precies wat Moodysson ontzettend goed doet. Hij laat door middel van een week uit het leven van deze mensen zien hoe te-gek-voor-woorden onze wereld tegenwoordig in elkaar steekt. Hij maakt daarbij het verschil tussen arm en rijk pijnlijk duidelijk door schrille contrasten tussen het New Yorkse leven en het leven in de Filipijnen en Thailand. De film is sterk in de kleine dingen zoals de pen van $3000 ingelegd met mammoetivoor die een van de hoofdpersonen krijgt van een zakenpartner terwijl hij in een privévliegtuig naar Thailand vliegt waar mensen helemaal niks hebben en meisjes zich voor een habbekrats prostitueren aan Europese toeristen om hun kinderen te eten te kunnen geven. Daarbij voelt alles aan de film heel echt; de situaties en de dialogen zijn geen moment gekunsteld. Stof tot nadenken, zonder opgeheven vingertje.

Première in Nederland: 23 april.

Universiteit

De geur van nieuwe boeken, een vers, nog onbeschreven collegeblok, oncomfortabele plastic stoelen, kauwgom onder het tafelblad, prikborden vol met mensen die een kamer zoeken of een vereniging hebben die een activiteit organiseert, jonge mensen die hun best doen er zo bohemien mogelijk uit te zien terwijl ze staan te roken bij de ingang. Kortom: ik was vandaag op de universiteit van Stockholm en dezelfde kinderlijke opwinding die zich altijd van mij meester maakte als ik een nieuw vak begon, was er meteen. Wat hou ik toch van studeren! Ik heb het een tijd niet echt gemist (het trauma van de worsteling met mijn scriptie was misschien nog te vers), maar af en toe begint het weer te kriebelen; ik mis de universiteit! Studeren is ook een van de weinige activiteiten in mijn leven waarbij ik echt het gevoel had; hier ben ik goed in. En soms heb je het als mens gewoon even nodig om je ergens goed in te voelen.

Wat ik deed vandaag op de universiteit? We hadden een klassenuitje om voorlichting te krijgen over het vak Svenska som främmande språk. Een cursus Zweeds als tweede taal waarvoor je aan het eind een papier krijgt dat verklaart dat je Zweeds goed genoeg is om aan hoger onderwijs mee te mogen doen. Helaas willen er elk semester 500 mensen aan meedoen en zijn er maar 130 plekken. Een mooie motivatie om de komende maanden extra goed mijn Zweeds te oefenen, want er is een toelatingsexamen op 19 mei.

foto: Mia Åkermark

Gelijk

Een dag te laat, Internationale Vrouwendag was gister, maar vanochtend zat ik in de T-bana en zag deze poster van de Zweedse groene partij over gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Er zijn vijf bankbiljetten in Zweden, op drie daarvan staan mannen en op twee vrouwen. De mannen hebben echter de grote bedragen gekregen en de vrouwen zijn het kleingeld... Geen ramp voor de emancipatie, misschien zelfs puur toeval, maar de Zweedse Groenen grijpen dit mooie beeld aan om aandacht te vragen voor de ongelijkheid die, ook in Zweden, nog steeds bestaat tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt. Vrouwen verdienen nog altijd minder dan mannen. "Vrouwenberoepen" worden minder gewaardeerd en dus minder betaald dan "mannenberoepen" en zelfs binnen dezelfde functie verdienen mannen regelmatig meer dan vrouwen. Olika kön, olika värde: verschillend geslacht, verschillende waarde.

Geschiedenis

Waarom was het toch niet zo'n gek idee dat ik geschiedenisleraar wilde worden? Omdat de jeugd van tegenwoordig wel wat historisch besef kan gebruiken! Lees dit hilarische voorval dat Ewout Sanders beschrijft in het NRC. Drie 12-jarigen spreken over de Hitlergroet... Daar gaan mijn handen toch wel van jeuken...

Vasaloppet

Vandaag was het hoogtepunt van de Vasaloppet; een 90 km lange langlauftocht door Dalarna. Al de hele week waren er toertochten, kortere varianten en kortere vrouwen- en jongerenvarianten. Maar vandaag was het tijd voor deze echte Zweedse Elfstedentocht. Ik vind 90 km langlaufen (in iets meer dan 4 uur) ongeveer net zo idioot als 200 km schaatsen. En het heeft minstens zoveel historische connotaties. En het is gigantisch; elk jaar doen zo'n 15.000 Zweden (en wat Noren) mee.

De Vasaloppet begon ooit in 1922 op het huidige parcours tussen Sälen en Mora. Het verhaal gaat dat koning Gustav Vasa in de 16e eeuw deze tocht voor het eerst skiede terwijl hij in Dalarna steun zocht voor een opstand tegen de Deense koning die Zweden overheerste. De opstand werd een groot succes en Gustav Vasa de Vader des Vaderlands.

De held van de dag heet Daniel Tynell. Hij won overtuigend in 4.10,55 (voor de derde keer overigens). Ik keek vandaag voor het eerst op tv naar een langlaufwedstrijd en het deed me verassend genoeg vooral denken aan wielrennen. Dus misschien toch niet de Elfstedentocht maar meer de Amstel Goldrace... Alle wielrentermen konden moeiteloos toegepast worden op het skien! Dus demarages, linkeballen en wat dies meer zij.

En wat drink je daar dan bij? Volgens de traditie warme blåbärssoppa; bosbessensoep. En dat blijkt dan weer een soort krentjebrij zonder krentjes en gort. Dat heb ik trouwens ook al jaaaren niet meer gegeten... Nu ik erover nadenk: ik heb het ook nooit in de winkel gezien in Utrecht of Amsterdam, dat zal ermee te maken hebben.