Winter

22 oktober, de eerste sneeuw doet Stockholm aan. Gelijk een fatsoenlijke bui ook. Het blijft zelfs liggen. De herinneringen aan afgelopen winter (de strengste in 20 jaar) zweefden de laatste tijd steeds nadrukkelijker naar de oppervlakte, maar nu kan ik ze echt niet meer negeren.

Ik moet mezelf er weer steeds vaker aan herinneren dat dit het mooiste plekje is waar ik ooit zal wonen. En dat het het daarom allemaal waard is; de lange reistijd, de slechte openbaar vervoer verbindingen, het gebrek aan waterleiding en riolering, het sneeuwruimen.

Dit weekend ga ik eens fatsoenlijke winter voorbereidingen treffen. Handschoenen en muts te voorschijn halen, mijn warme lange wollen onderbroeken opgraven uit een la, checken hoe vol onze septic tank is (dit jaar wil ik hem legen vóór er een meter sneeuw ligt), afhankelijk van de weerberichten voor de komende tijd ook misschien maar vast de winterbanden onder de auto zetten. Een gewaarschuwd eekhoorntje telt voor twee en ik heb vorig jaar bergen ervaring opgedaan. Verwacht het ergste, dan kan het alleen maar meevallen, is mijn motto voor deze winter.

En hij moet op de fiets naar het station vandaag omdat ik 's ochtends vrij ben...