vrijdag 5 juni 2009

Kernafval

Zweden komt als eerste land ter wereld met een Endlösung voor radioactief afval. Zweden heeft een haat-liefde verhouding met kernenergie. 45% van de energie die in Zweden gebruikt wordt, wordt opgewekt in kernreactoren. Het noorden van het land werd echter destijds zwaar getroffen door de ramp in Tsjernobyl en sindsdien is er ook veel scepsis. De Zweedse politiek had de beslissing genomen alle tien kernreactoren (op drie verschillende locaties) op termijn te sluiten, de huidige rechtse regering heeft dat besluit echter teruggedraait.

Wat je ook vindt van kernenergie, het afval hebben we al. En daar moeten we dus wat mee. Zweden is nu het eerste land ter wereld met hele concrete plannen voor ondergrondse opslag van hoogradioactief afval. Deze week 'won' het plaatsje Östhammar de bid. Je moet het ze nageven, last van Not In My Back Yard-gedrag hebben de Zweden niet. Twee Zweedse plaatsjes hielden een heuze wedloop wie het geschikst is. Liefst 84% van de plaatselijke bevolking is voorstander. Voornamelijk omdat het werkgelegenheid brengt natuurlijk, iets waar op het Zweedse platteland een groot tekort aan is. Östhammar blijkt de meest geschikte ondergrond te hebben voor het project. 500 meter onder de grond, in een speciale granietlaag, gaat men nu gangen graven om het afval, uiteraard in hele vernuftige containers, op te slaan.

Op zich is het natuurlijk een goed idee dat er een veilige oplossing wordt gezocht voor dit gevaarlijke afval. De grootte van de getallen bevestigt echter voor mij dat kernenergie een erg slecht idee is. Het plan is namelijk om in Östhammar 12.000 ton kernafval voor de komende 100.000 (!!) jaar op te slaan. Wie weet in godsnaam hoe Zweden er over 100.000 jaar uitziet? Zo'n gigantische periode is voor ons mensen gewoon niet te overzien.

Als je daarbij bedenkt hoeveel decennia research het heeft gekost om deze, kennelijk hele bijzondere, plek te vinden, dan besef je dat we als mensheid zo min mogelijk van deze troep moeten maken. We kunnen het nauwelijks opslaan en komen er nooit meer van af...

Geen opmerkingen: