Kunduz

Nou, nou, mijn partij domineert de Nederlandse nieuwsberichten. Dankzij GroenLinks heeft Rutte toch een meerderheid voor een Nederlandse politiemissie in Afghanistan bij elkaar weten te krijgen. Gister en vandaag lijkt de burgeroorlog binnen de partij echter compleet. Het ene na het andere boze blog verschijnt op de Planeet en allerlei (zogenaamde) GroenLinksprominenten mogen in de media hun misnoegen uiten en/of uitleggen wat er aan de hand is in de partij.

GroenLinks heeft met zijn pacifistische wortels een moeizame relatie met militair ingrijpen. In 2001 bracht Afghanistan de partij ook al in een lastig parket toen de Tweede Kamerfractie de oorlog daar eerst een soort van steunde en later toch weer afwees. De ophef die nu binnen de partij ontstaan is en vooral de ongenuanceerde irrationele woede van sommige leden verbaast me echter toch.

Ik vind dat Jolande Sap en de Tweede Kamerfractie lof verdienen voor de zorgvuldige manier waarop ze tot hun standpunt gekomen zijn. Na ruggespraak met de partij legden ze een pakket eisen op tafel om de missie beter te maken. Alle eisen zijn door de regering ingewilligd en dat heeft de missie ook echt verbeterd en veel acceptabeler gemaakt. Wat Sap verweten kan worden is dat ze vervolgens niet opnieuw met de leden is gaan praten. Waarom zo'n haast? Waarom niet het congres afgewacht of desnoods de partijraad nogmaals bij elkaar geroepen dit weekend?

Ik word echter ontzettend boos van sommige leden die nu al zeggen dat Sap straks bloed aan haar handen heeft en die allerlei andere ongefundeerde beledigingen het web opslingeren. Natuurlijk kan je tegen deze missie zijn. Ik ben zelf ook niet direct enthousiast. De F16's en de Navo-vlag maken dat er toch een militaire component aan de missie zit. En hoe hard zijn de garanties die de regering zegt te kunnen bieden in een ingewikkelde oorlogssituatie als in Afghanistan? Maar GroenLinks heeft altijd gezegd het Afghaanse volk te willen steunen. Er staat duidelijk in het verkiezingsprogramma dat de partij wil dat Nederland meer bijdraagt aan het trainen van Afghaanse politie. Dan kun je niet zomaar ongenuanceerd "nee" zeggen tegen zo'n missie.

Ik ben zeer benieuwd hoe het congres volgende week gaat verlopen. Ik neem aan dat de gemoederen de komende week wel weer wat bedaren. En dat ook de wat genuanceerdere meningen meer naar voren zullen komen. Een motie van afkeuring lijkt me in elk geval nogal misplaatst en zal het niet halen.

Koning

Het dalapaard mag dan bekender zijn in het buitenland als Zweeds symbool, de eland is het echte nationale dier van Zweden. De koning van het bos wordt hij ook wel vol eerbied genoemd. Verder geliefd bij jagers en gevreesd door automobilisten.

De eland is in essentie een soort groot onhandig paard met gewei. In Fulufjället hadden wij de eer kennis te maken met Helga en Hillbert en hun gezin, de tamme elanden van elandenboer Lars. 's Zomers leidt hij naar het schijnt busladingen vol Duitsers en Japanners langs de dieren, maar zo midden in de winter hadden wij het 65.000 m² grote park voor ons alleen.

Lars vertelde honderduit over zijn beesten en had snacks meegenomen om ze te lokken. Snacks voor een eland is hele grote berkentakken waar ze de jonge puntjes vanaf knabbelen. Ze naderden ons tot op een meter om zich tegoed te doen aan de droge takken.

Hillbert, de grote trots van Lars, is de grootste eland in gevangenschap. Zijn gewei heeft dit jaar maar liefst 23 punten. Elk jaar in de winter valt het gewei van afgelopen seizoen van Hillberts hoofd en in één zomer groeit hij een compleet nieuwe set. Elk jaar weer groter dan het vorige.

Elanden zijn schijnbaar kippig als een mol bij daglicht maar kunnen behoorlijk horen. Verder snap ik ook waarom wij deze grote beesten nog maar zo weinig gezien hebben; als ze stilzitten of staan in het bos zijn ze bijna niet te zien, zo goed gecamoufleerd zijn ze.

Killing

Het was steeds zo vroeg donker in Mörkret dat we veel spelletjes gespeeld hebben en veel tv gekeken hebben. Dat leidde tot een nieuwe DVD ontdekking. Ik ben weer eens niet de snelste, want de serie is uit 2007 en ook in Nederland al een tijdje uit op DVD, maar ik wil het alsnog aan iedereen aanraden. Gaat dat zien: The Killing. Of eigenlijk: Forbrydelsen (de misdaad).

Een Deense televisieserie waarin in 20 afleveringen en 20 dagen de moord op de 19-jarige Nanna Birk Larsen opgelost wordt. Of althans, dat hoop ik, want ik ben pas bij aflevering 9. Een verslavend spannende serie. Goed plot, goed acteerwerk, oog voor allerlei maatschappelijke verschijnselen die komen kijken bij zoiets naars als de brute moord op een jong meisje. Inclusief politieke intriges en mediaspektakel, want de Kopenhaagse gemeentepolitiek blijkt er ook mee te maken te hebben.

Voor insiders ook leuk: er wordt aan de lopende band de draak gestoken met de Zweden. Je komt er precies achter wat de Denen eigenlijk vinden van hun grote broer. De politieagente die het onderzoek leidt, inspecteur Sarah Lund, heeft namelijk een Zweedse vriend en dat geeft veel mogelijkheden om lekker duidelijk te maken wat een rare jongens de Oosterburen toch zijn. Met hun bossen, hun sauna's, hun idiote gerechten en hun gekke namen.

Kijk ook hier voor meer recensies.

Mörkret

Zwedens hoogste waterval, Njupeskär.

Driekoningen besloten we met Nederlandse vrienden te vieren in de Zweedse bergen in Mörkret, Dalarna. Mörkret betekent letterlijk: de duisternis. Mijn collega dacht dat ik het figuurlijk bedoelde. Als in: ik ga een weekend in de donkere Zweedse bossen diep in Dalarna zitten. Maar nee, zo heet het echt. Het is een dorp met een weg, een brug, een kruising, zeker 10 huizen, een bescheiden park met vakantiehuisjes en het is tevens de toegangspoort tot nationaalpark Fulufjället. Twee jaar geleden waren we er ook al en het beviel.

Het is er intens stil en leeg en heel Zweeds met veel sneeuw en dennenbossen. Vier dagen superlatieven. We wandelden door de sneeuw naar de hoogste waterval van Zweden. We bewonderden Hillbert, de grootste eland in gevangenschap. Maar bovenal was het de rustigste week die ik in tijden had. Heerlijk.

Van de zomer wil ik er zeker eens terug. Om het water van de waterval eindelijk ook eens te zien vallen. Om het über-Zweedse landschap eens zonder sneeuw te bekijken. Om in Nusnäs mijn eigen Dalahäst te scoren.