Lynx

Zie de website van deze Zweedse jachtfantast voor meer heerlijke foto's

Vorig jaar wond ik me al enorm op over de wolvenjacht in Zweden. Onlangs ontdekte ik dat ook de lynx in Zweden ijverig bejaagd wordt. Daar ben ik zo mogelijk nog veel bozer over.

Ik kan ergens nog begrijpen dat mensen zich onveilig voelen als hun huis in het territorium van een roedel wolven ligt. De angst voor wolven is diepgeworteld in onze cultuur (denk bijvoorbeeld Roodkapje, de drie biggetjes en andere folklore van Grimm) en een groep hongerige wolven ís ook potentieel gevaarlijk voor de mens of toch in elk geval voor zijn vee.

Maar de lynx is zo schuw dat je als mens heel erg veel mazzel moet hebben om er überhaupt ooit een te zien te krijgen. Laat staan dat zo'n grote kat je aanvalt. En ze eten voornamelijk reetjes, hazen en grote vogels. Oftewel, daar heeft de mens ook behoorlijk weinig last van.

En toch is er van hoger hand besloten dat er dit jaar weer tientallen af te schieten in Zweden. Om het bestand op peil te houden. Terwijl eigenlijk niemand echt weet hoeveel lynxen er eigenlijk zijn. Juist omdat ze zo schuw zijn is het heel lastig om ze fatsoenlijk te tellen. Men zoekt sporen en uitwerpselen en probeert daaruit te extrapoleren hoeveel dieren dat ongeveer zijn. De jachtlobby is nogal sterk in Zweden.

Wat mij betreft zou de Europese Unie een stokje moeten steken voor deze onzin. De natuur die de Zweden op deze manier verkwanselen is niet alleen van hun. De Scandinavische wildernis is een van de laatste echte ongerepte natuurgebieden van Europa, daar moeten we zuinig op zijn. Inclusief zeldzame dieren.