zondag 1 augustus 2010

Pride

foto: Stockholm Pride

De hele afgelopen week was het Pride festival in Stockholm. Een waar volksfeest met seminars, workshops, tentoonstellingen, debatten, dans en muziek, een groot festivalterrein "Pride Park" en natuurlijk de parade door de stad als hoogtepunt gisteren. Iedereen doet mee, zelfs de bussen hebben regenboogvlaggetjes.

Voor mij was het een mooie gelegenheid om de landelijke Zweedse politici live in actie te zien. Afgelopen vrijdag werd er namelijk een lijsttrekkersdebat gehouden rond thema's die homo- en biseksuelen en transgenders bezig houden. Ook in Zweden is 2010 verkiezingsjaar en alle lijsttrekkers waren aanwezig. Behalve de Kristdemokraterna (vergelijkbaar met de Christenunie in Nederland).

Verbazingwekkend was eigenlijk vooral dat men het behoorlijk eens was. Het was geen debat met heftige tegenstellingen. Zo werd bijvoorbeeld Kamerbreed beloofd de nu nog verplichte sterilisatie bij een juridische geslachtsverandering af te schaffen. Het is nu nog zo dat je je moet laten steriliseren als je je geslacht laat veranderen in je paspoort. Het invriezen van zaad- of eicellen is eveneens verboden. Een nogal anachronistische maatregel waar toch vooral uit spreekt dat er iets goed mis is met transseksuelen en dat het voor de maatschappij beter zou zijn als ze zich niet voortplanten.

De rood-groene partijen hebben de afschaffing van de gedwongen sterilisatie al een tijd als actiepunt, maar nu blijkt de rechtse coalitie eveneens overstag. De grote afwezige, de Kristdemokraterna, lieten namelijk deze week weten dat hier met hen over te praten valt.

Ik ben misschien wat bevooroordeeld, maar op mij maakte vooral Maria Wetterstrand van Miljöpartiet indruk. Ze sprak met grote autoriteit en passie over alle onderwerpen die ter sprake kwamen. Ook Mona Sahlin, de leider van de sociaal-demokraten, deed het wat mij betreft goed in het debat. Sinds zij de leiding heeft binnen de Socialdemokraterna heeft de partij veel meer aandacht gekregen voor gayrights, iets wat onder haar wat ouderwetse en conservatievere voorganger Göran Persson allerminst vanzelfsprekend was.

Geen opmerkingen: