Taal

Deze week ben ik begonnen met mijn Zweedse taalcursus (SFI). De eerste week is een soort kennismaking waarin de leraren vooral bezig zijn het niveau van de studenten te bepalen. Dat verschilt nogal. Er zitten twee Chinese meisjes in de klas met wie ik in geen enkele taal kan communiceren... En een vrouw uit Afghanistan die geen woord Zweeds of Engels spreekt. Maar ook Christina uit Estland die hier al lang is en dus heel behoorlijk Zweeds spreekt. En Miguel uit Mexico die Zweeds spreekt met een zwaar Amerikaans accent.

Volgende week mag ik doorstromen naar de echte cursus, op het juiste niveau. Als Nederlander speel je al behoorlijk vals puur door je moedertaal. Nederlands lijkt nu eenmaal sterk op Zweeds. In de geschreven vorm althans. Gesproken lijkt het in niets op Nederlands. Maar tot mijn grote vreugde merk ik dat ik mijn docenten al goed kan verstaan als ze maar rustig spreken. Is mijn jaar Deens studeren toch ergens goed voor geweest...

Ik hou ervan om zoveel verschillende nieuwe mensen te ontmoeten. Zo sprak ik gister met Kaneda. Een Engelsman, die eigenlijk Simon heet, en zijn land onvlucht is omdat hij een hekel aan Britten heeft... En het meisje uit Maleisië dat hier naartoe verhuisd is vanwege een Zweeds vriendje, maar terug verlangt naar Dubai waar ze hiervoor een jaar werkte. Dat zijn toch mooie verhalen. Volgende week hopelijk meer mooie verhalen en vooral veel meer Zweeds als de cursus echt begint.

Voor wie mee wil luisteren: hier vind je een fragment uit het kinderboek dat ik momenteel probeer te lezen over Mumintrollet.