Iedereen weet dat Zweden een soort paradijs is voor jonge ouders. Afgelopen weekend Skypte ik met een Amerikaanse vriendin en we hadden het over het krijgen van kinderen. Ik raadde haar sterk aan eerst naar Zweden te emigreren en dan pas aan kinderen te beginnen vanwege de onwaarschijnlijk goede regeling voor zwangerschapsverlof. Ze wilde dan eerst wel eens weten hoe goed precies, dus ik heb het even voor haar uitgezocht. Het blijkt nog beter dan ik dacht.
Föräldraförsäkringen (ouderschapsverlof) is in totaal 480 dagen, oftewel 16 maanden, te verdelen tussen de beide ouders vóór het kind acht jaar oud wordt. Tot het kind anderhalf is kun je volledig vrij nemen, daarna mag je arbeidstijdverkorting toepassen. Onder deze periode wordt je loon doorbetaald op 80% (met een bepaald plafond). Een deel wordt betaald door de werkgever, een deel door de staat. Minstens twee maanden moet elke ouder zelf opnemen, de rest mag de andere ouder opnemen. Vaders krijgen bovendien 10 werkdagen vrij rond de bevalling. Voor een tweeling krijg je 180 dagen extra. Als je alleenstaande ouder bent mag je alle dagen zelf houden. Ook als je geen werk hebt krijg je een (lagere) dagvergoeding.
Geen wonder dat je in Zweden een speciaal woord hebt voor moeders die met ouderschapsverlof zijn: lattemammor. Dit zijn moeders die vernoemd zijn naar hun favoriete drankje: café latte. Ik zweer het je, de stad is er vergeven van. Jonge moeders (soms vaders) met zo'n hele hippe all-terrain kinderwagen die druk mobiel bellend door het park flaneren of met andere moeders op het terras zitten nippend aan ingewikkelde koffies met shots en smaakjes.
Zweden is bovendien gemáákt voor gezinnen met jonge kinderen. Alles is er op ingericht. Restaurants hebben altijd een magnetron voor je babyvoeding. Babystoelen zijn overal. Bioscopen en musea hebben speciale moeders-met-baby-voorstellingen. Overal zijn parken met speeltoestellen. Kinderopvang is goed en niet duur.
Oftewel: je bent eigenlijk gek als je er woont en geen kinderen krijgt! Waar ik nog op wacht? Tja, ik ben gewoon nog niet echt overtuigd... Mijn biologische klok is stuk denk ik. Of misschien komt dat nog. Als dat gebeurt verhuis ik in elk geval zeker weer naar Zweden. Geen beter land ter wereld om een kind te krijgen.
4 opmerkingen:
Klinkt wel heel goed. Ik ben bijna overtuigd, we komen jullie kant op :-)
Sjong, hadden we dat maar eerder geweten (hoewel ik liever een cappuccino heb :) )
Zijn die 480 dagen nou werkdagen of gewoon dagen-dagen? Dat eerste lijkt me waarschijnlijker, anders kun je volgens mij nooit anderhalf jaar vrij nemen met 480 dagen, waarvan je partner ook nog eens twee maanden moet opnemen.
Overigens: wat het ook is, het klinkt inderdaad als een geweldige regeling.
@Minotaurus: ik neem aan dat het gewone dagen zijn, geen werkdagen. Anders wordt het wel erg veel...
Dat maakt het niet helemaal anderhalf jaar, wel 1 jaar en 4 maanden, te verdelen onder de twee partners.
Een reactie posten