vrijdag 13 augustus 2010

Millennium

Noomi Rapace als Lisbeth Salander

Eindelijk hoor ik er weer een beetje bij. Eindelijk kan ik weer een beetje meepraten. Ik heb tijdens mijn vakantie eindelijk deel 1 van Stieg Larssons Millennium-trilogie gelezen; Män som hatar kvinnor.

Een literair hoogstandje? Nee.
Wel heel Zweeds, spannend, maatschappijkritisch en met boeiende karakters en interessante achtergrondinformatie over bijvoorbeeld extreem-rechtse stromingen, geweld tegen vrouwen en economische journalistiek. Dus zeker lezen als je dat nog niet gedaan had.

Mocht je de boeken gaan lezen of al gelezen hebben, dan bevind je je in goed gezelschap; in 40 landen zijn meer dan 27 miljoen exemplaren van de Millenniumboeken verkocht. En als je al die pagina's niet trekt kun je altijd nog de films kijken.

Scandinavische thrillers zijn natuurlijk sowieso wereldberoemd en populair, maar Millennium heeft alle records gebroken. De boeken zijn misschien een beetje extra interessant doordat ze postuum gepubliceerd zijn. Larsson overleed in 2004 op 50-jarige leeftijd aan een hartaanval. Een leven van slecht eten en veel roken en drinken had zijn sporen achtergelaten. Na zijn dood zijn zijn vriendin en Larssons vader en broer in een dispuut geraakt om de erfenis. Stieg Larsson en zijn partner Eva Gabrielsson waren al 30 jaar samen maar niet getrouwd en dus ging de erfenis volgens het Zweedse recht naar zijn familie. Gabrielsson heeft uiteindelijk het appartement waarin ze woonden mogen behouden en heeft bovendien Stiegs laptop, met daarop het onaffe manuscript van boek nummer vier, in haar bezit.

Bovendien was Larsson sowieso een interessante en kleurrijke persoonlijkheid. Feminist, trotskist en anti-fascist zijn voorbeelden van labels die er op te plakken zijn. Wat mij zo aanspreekt in Larsson is misschien wel vooral zijn sterke gevoel voor rechtvaardigheid. Het druipt werkelijk van de pagina's, zonder ook maar een moment irritant te worden, omdat het zo oprecht is.

5 opmerkingen:

Houten garages zei

Ik heb de boeken met plezier gelezen, al ging al mijn tijd hieraan op! Vond de films tegenvallen omdat het boek natuurlijk tot de verbeelding spreekt en in de films niet alles of net iets anders terugkwam.

Mirte zei

Ja, deel 1 was wel een pageturner inderdaad. Wegleggen is moeilijk.

Marijn zei

Dank Mirte voor het enthousiasme. Ik moet ook nog beginnen en hoor er dus nog helemaal niet bij.
Morgen op vakantie met alledrie de delen op de iPad. Hoor ik er misschien dan toch weer een beetje bij ;-)

Wieke zei

Ik mocht ze van mezelf alleen nog maar beneden lezen. Als ik ze in bed zou mogen lezen, ging mijn slaap eraan. Ik ben het met houten garages eens dat je de verfilmingen kunt overslaan. Zeer matige casting.

Momo Luna S!gnals zei

Ik heb ze nog niet gelezen, maar deze post maakt dat ik toch eens.... De scandinavische detectives die hier te zien waren zijn idd fantastisch. Ook al omdat het zo een totaal andere sfeer is dan ik gewend ben.