Moed

Ik haat het aan mezelf, maar ik ben helemaal niet goed in avontuur en nieuwe situaties. Ik ben derhalve niet de snelste. Ik heb altijd wat tijd nodig om mijn draai te vinden. Ben niet iemand die een ruimte vol met onbekende mensen binnenloopt en binnen vijf minuten een interessant gesprek en waarschijnlijk drie nieuwe vrienden heeft. Ben niet iemand die alles uit zijn handen laat vallen en een half jaar door de Sahara gaat wandelen als iemand dat voorstelt. Ik ben eigenlijk wel gehecht aan mijn zekerheden en dat wat ik ken...

Maar na een half jaar Zweden heb ik nu eindelijk het gevoel dat mijn nieuwe leven echt gaat beginnen! Natuurlijk heb ik niet een half jaar uit mijn neus gegeten. Ik heb veel Zweeds geleerd. We zijn in Zweden nog een keer verhuisd. We zijn er veel op uit geweest om te kijken hoe dit land er eigenlijk uitziet in de winter. Ik heb werk gezocht. Ik heb een nieuw plekje voor mezelf gemaakt. Ik heb mensen leren kennen.

Maar nu begint het echt. Na de zomer begin ik als stagiair bij Artsen zonder Grenzen Zweden. Bovendien hoorde ik vorige week dat ik dan ook mag beginnen met "Zweeds voor gevorderden" aan de Universiteit van Stockholm. En dat voelt goed. Geeft nieuwe moed. Soms moet het leven je gewoon een beetje meezitten. En als de zon dan ook nog schijnt...