Dit weekend was ik "op de bioscoop" (på bio, zoals de Zweden zeggen; *zucht* het wordt nooit wat met mij en die voorzetsels). Mammoth, de nieuwe film van Lukas Moodysson (vooral bekend van Fucking Åmål) stond al een tijd op mijn lijstje. De regisseur is tenslotte Zweed en Fucking Åmål gooit bij mij hoge ogen voor onder het kopje "Favo film" in vriendinnenboekjes. En een goede film het was. Hoewel niet zo blij en happy end als eerder genoemde film over verliefde tienermeisjes.
Het verhaal draait om een modern New Yorks echtpaar en hun Filipijnse nanny, maar eigenlijk is het belangrijkste thema van de film globalisering. Dat is in de 21ste eeuw natuurlijk een ontzettend wezenlijk thema, maar ook moeilijk om tastbaar te maken. En dat is nu precies wat Moodysson ontzettend goed doet. Hij laat door middel van een week uit het leven van deze mensen zien hoe te-gek-voor-woorden onze wereld tegenwoordig in elkaar steekt. Hij maakt daarbij het verschil tussen arm en rijk pijnlijk duidelijk door schrille contrasten tussen het New Yorkse leven en het leven in de Filipijnen en Thailand. De film is sterk in de kleine dingen zoals de pen van $3000 ingelegd met mammoetivoor die een van de hoofdpersonen krijgt van een zakenpartner terwijl hij in een privévliegtuig naar Thailand vliegt waar mensen helemaal niks hebben en meisjes zich voor een habbekrats prostitueren aan Europese toeristen om hun kinderen te eten te kunnen geven. Daarbij voelt alles aan de film heel echt; de situaties en de dialogen zijn geen moment gekunsteld. Stof tot nadenken, zonder opgeheven vingertje.
Première in Nederland: 23 april.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten