Ok, een Green Deal is het niet. Verre van dat. Maar de Zweedse regering heeft het wel beter begrepen dan de Nederlandse. Ze koppelt de kredietcrisis expliciet aan de klimaatcrisis en geeft aan dat het juist in deze tijden van financiële problemen het moment is om de economie te vergroenen. Dus wordt belasting op diesel verhoogd, betaal je vanaf 2011 meer belasting voor elke gram CO2 die je auto uitstoot en zijn er een aantal maatregelen die moeten leiden tot minderuitstoot van het bedrijfsleven. Al met al moet de CO2 uitstoot van Zweden in 2020 met 40% teruggebracht zijn (vergeleken met 1990). De maatregelen klinken ook voor een leek als ik ben alsof het nog niet opschiet en alsof we de oorlog er niet mee gaan winnen. De Zweedse oppositie roept dat uiteraard ook.
Maar het punt dat ik wil maken is: wanneer komt de Nederlandse regering nou eens met iets en waarom heb ik nog nauwelijks ideeën horen circuleren die iets met het klimaat te maken hebben? Het is toch te gek voor woorden dat CDA, PvdA en CU er niet in slagen om een plan te presenteren. Vandaag spraken ze verder. Wat ze echter ook presenteren de komende dagen; helpen gaat het al niet meer. Want groots en meeslepend gaat het niet worden en ook van economie heb ik weinig verstand, maar wat ik er wel van begrepen heb, is dat het voor het grootste deel draait om vertrouwen, en je eigen deadline niet halen schept zeker geen vertrouwen.
Lees ook Brechtje Paardekooper, die het allemaal veel mooier verwoordt dan ik.
4 opmerkingen:
Tja, ik weet het niet. Strikt genomen zal het met een week meer of minder niet zoveel uitmaken wat de crisis betreft, maar een overeenkomst die er voor zorgt dat het kabinet bij elkaar blijft en we niet naast een economische ook nog eens in politieke crisis terecht komen lijkt me al heel wat. We hebben in Nederland (gelukkig!) geen sterke man /vrouw of president die het allemaal eens per decreet gaat oplossen. Dit is democratie in actie, het is traag, stroperig, irritant, maar er wordt *wel* met meerdere belangen rekening gehouden. Dat lijkt me ook wat waard.
Het is vast erg democratisch (hoewel, strikt genomen heeft 'het volk' er natuurlijk niks over te zeggen op dit moment) maar soms is een sterke man/vrouw ook best een goed idee. Niet om per decreet te regeren, maar om het proces wat soepeler en sneller te laten verlopen. En als onze JP de MP wat mij betreft de afgelopen jaren heeft bewezen ergens niet zo goed in te zijn, dan is het dit soort crises wel...
Wat ook het vermelden waard is, is dat Zweden op dit moment een regeringscoalitie van vier partijen heeft, en dat dit de daadkracht van de regering niet lijkt te belemmeren. Integendeel, ik meen gehoord te hebben dat Reinfeldt populairder is dan ooit. Niet omdat hij per decreet regeert, maar omdat hij en zijn ministers de juiste (volgens de Zweden) prioriteiten zetten.
Mooi ook hoe de Minister van Industrie Maud Olofsson zei dat de Zweedse belastingbetaler geen interesse heeft in een klein aandeel van een verliesmakende autofabrikant (Saab), en dat ze gezien de behoefte aan geschoold personeel voor de ontwikkeling van nieuwe energietechnologie niet verwacht dat veel van het Saab-personeel lang werkloos zou zijn.
En dat zou een conservatieve regering zijn!
P.S. Zie ook http://www.ekohist.su.se/?page=anewgreendeal en http://www.ordfront.se/Ombloggen/12mars09JB.aspx?Type=Comment
Een reactie posten